Sevgi'den Sevgilerle

süper anne değilim hiç olmadım olamam.genlerimde yok.yettiği kadar anneyim ben.kendimi unutmadan götürmeye çalışıyorum.harika ,mükemmel demelerini kimseden beklemiyorum. yorgunsam yorgunum.ev ahalisinin anlamasına bırakıyorum.eğer canım gerçekten yemek yapmak istemiyorsa yapmıyorum.aslında şanslı kadınlardanım kabul ediyorum."niye yemek yok diyecek" bir eş yok karşımda,girer yapar.hiç te eline yapışmaz.pek çokları gibi daha ilk yıllarda "aman hayatım sen yorulma ben her şeyin üstesinden gelirim" demedim eşime.mutfağın yerini hiç unutmadı böylece.ilk zamanlar dağıttı saçtı.hiç ses etmedim.kötü yaptığı da oldu yemekleri bir güzel yedim.belim ağrıdığında evin temizliği ona kaldı.oğlumun dersleriyle en çok o ilgilendi.yapamadığımda yetişemediğimde durdum dinlendim,kendime daha çok değer verdim.

aşk tuttuğunda beni ay tutulması kadar gece ve bir  o kadar çaresizlik girdabındaydım.senin kollarında soluk alıp vermeyi senin kollarında olsa dahi ölmeyi istedim. yapayalnızdım kalabalıklar içinde ıssız.sevdası toz duman olmuş sevimsiz dünyada bir başımaydım.yorgundum ,umutsuzdum.her şey ama her şey yalınkat ,biçimsiz düzensizdi.ve sen geldin.

bir annenin en dramatik en şuursuz en mülayim hale geldiği an bu olmalı öğrendiği zaman.bebeğini er geç 3 veya 10 yıl içerisinde kaybedeceğini bilebilmesi.okudum okudukça acı içime aktı.sözün bittiği yer desem öyle basit kalacak ki.asıl sözün,bağırışın isyanın başladığı yer olmalı bu dedim içimden.durdum yutkundum,isyan neye isyan dedim sonra .Allah'ın bize emaneten verdiği güzellikleri tıpkı emaneti geri almaya gelenler gibi sahibine, asıl ait olana devri değil mi.

ayşe ezgi bu aralar enteresan süreli uykulara imza atıyor.zatı şahaneleri gündüz uyumak için yanıp tutuştuğu halde bir o kadar da zor uykuya dalıyor.bu nasıl bir çelişkidir anlamış değilim.bir yerde okumuştum günlük 3 er kez 45 er dk lık uykulara dalabilirse bir bebek için yeterli olacağını yazıyordu.3 değilse de 2 kez aynen uyguluyoruz.ama nasıl!ilk 30 dk emerken koynumda r yahut 20 dk kadarı ayağımda sallarken geçiveriyor.(ay sen ayağında mı sallıyorsun kızını demeyin ,ne varsa eskilerde var ayol)son 15-20 dksını kendi içinde nirvanaya ulaşmışcasına derin derin tamamlıyor biricik kızım.acaba diyorum 45 dk dan kasıtları bu mudur?!yoksa ben mi çocuk uyutmaktan bihaberim:)

bu aralar uykuları hafifleşti miniğin.diş desem ne çıkmaz şeyse öyle.3 aydır yolunu gözlüyoruz.yok çıkmıyor daha. ne varsa ağzında.her şeyi yemek istiyor.beni bile:) odadan çıkmam balımı deliye çeviriyor.hep yanında duracakmışım.bir ağlama tutturuyor,yakında komşular dayanır kapıya.hayır yani bir şey yapıyorum sanıyorlardır kesin.yapışık ikiz gibiyiz.hadi hayırlısı. aralarına 9 yaş koyunca iki çocuğun unutulan bir dünya hadise olduğunu farkettim.blogları,uzmanları ve etrafımı inceleyip kendimce bir yol tutturmaya çalışıyorum.olduğu kadar artık. babası oturma odasında yatıyor 2 haftadır.minnoşum uyutmuyor bir türlü.saat başı bazen 2 saatte bir vıyak vıyak.bazen de 7 saat uyanmadan geçiriyor geceyi hayretler ediyorum.

okulla geziye giden mutlu gürhan yok başarısız bir öğrenci değil çok şükür.hatta nasıl olmuşsa olmuş sınıf 1.olmuş.ama gevezeymiş.kimden aldıysa artık:)sus oğlum yok,bitir artık derim yok.evde asıl sıkıntıyı biz çekiyoruz.bir çocuk günde kaç saat konuşur ki en fazla.ben eminim yurt genelinde rekor kırabilir. ne yapabiliriz hocam dedim herbirine.malum 4. sınıftayız.bedenci,resimci,müzikçi,ingilizceci,dinci ve sınf öğretmeni tek tek karşıma geçtiler.aman evde konuşsun,evde atsın bütün enerjisini dediler.yıkıldım.yapmayın dedim.nereye kadar dinler dayanırım.sınır yok ki bu oğlanda.konuşsunmuş.sınıfa taşımasınmış. üffff üff.

hayat dediğin Flash Tv gibi olsa. hergün şamata gırgır,vur patlasın çal oynasın.ne gam var ne keder.dünya yıkılsa amaaann diyecekler o derece:) hayat dediğin Show Tv gibi olmalı misal .yaşadığın miniminnacık hayatı koskocaman bir şeymiş gibi gösterse.vayyy ben neymişim dedirtse.sen dört duvar arasında geçiredursan bile yaşam hikayeni canlı bağlantılarıyla,az sonralarıyla hele de en çok Seda'sıyla evin curcunanın orta yeri olabilse:)

bugün arkadaştaydım.ikizleri var . iki yaşında iki minik oğlan.şirin mi şirin tatlı mı tatlılar.sevmelere doyulmaz cinsinden . hatunu şaşkınlık ve gıptayla seyredurdum.dana kadar oğlum var ,ikincisine mastır yapıyorum sözde.oy anamm arkadaş neredeyse doktora tezi verecek çocuk yetiştirme konusunda.

yoksa dedim ihmal mi ediyorum oğlanı.vurdumduymaza mı bağladım,yorgunları mı oynadım.bir bırakmışlık,bir pesimistlik hali var üzerimde.aynısından tamamiyle oğlumu vurdu bu hal ,hal üzerine. oysa o benim ilk kuzum,ilk danam,ilk eşşek sıpamm. gözümün nuru,kocaman delikanlım benim.

 meşhur olan çıngırak:)  Yine aynı dert.bıkmadan usanmadan peşimde.yakamdan düşmüyor.hani baş ağrısı olsa dayanır insan sıkar dişini alır ilacını geçmesini bekler birkaç saatte.yok bu öyle böyle değil.acısı başka .yaşayan bilir derler ya aynı o hesap işte. Ayşe ezgimin doğumun dan 2 ay sonra başladı ilk.doktor mecburen antibiyotik vericem,geçmez başka türlü dedi.yanında suya karışan toz birde.kullandım.geçti sandım.bebiş 6 aylık oldu.o zıkkım yine hortladı.zaten bu akut hale gelebilen bir hastalıkmış.geldi o da beni buldu. Gece uyutmuyor.gündüz yerinde saydırıyor.dayanamadım .doktorda aldım soluğu bugün.doktor değdim de aile hekimimiz .çok hoş bir bayan hazır yeri gelmişken bahsedeyim biraz.içimde kalır anlatmazsam: J

beni sensiz bırakma günü günden saymam bahar esmeyince yanında güneşe gülemem yağmura sevinemem sessizlik sensizlik olur yalnızlık hiç kalır alın yazıma beni sensiz beni gülüşlerinden ayrı koyma      

ben bu primaya sinir olmaya başladım. oğlumda senelerce güvenle ,rahatlıkla kullandığım halde 9 yıl sonra kalitesi tamamen yerlerde yüzen bir marka olmuş. bebeğim sadece 6 aylık ve hemen her kaka yapışında yanlardan ve arkadan kaka çıkmaya başladı.bu nasıl iştir böyle.her defasında kılık kıyafet değiştirmek,kirlileri çitilemekten gına geldi. benim gibi düşünen ,aynı sorundan muzdarip meğer ne çokmuş. oğluma kullandığım primalardan artan bir açılmamış paketi açtım.2 haftadır kullanıyorum.mükemmel ötesi.hiç sorun yok. teknoloji ilerlerken prima geriye gitmiş.insanların güvenlerini su istimal ederek yüksek kalite dediği premiumu çıkartmış.premium prima bildiğimiz yıllar önceki prima:(elimizdekilerse düşük kalite.anladığım budur.adamlar uyanık.biz yaptık biz bulduk havasıyla sanki kuş kondurmuşlar gibi premiumu sürmüşler piyasaya. sordum,soruşturdum.normal primada hep aynı dert varken,premium dışına kaka çıkartmıyor.aman ne büyük ilerleme.zaten bebekleri bezlememizin asıl sebebi ne??

   bütün gayretkeşliğimle sevmeye çalıştım.üzerine hayaller inşa ettim.sıcak,dokunaklı ,bana uyan bir yan aradım hep.   olmadı.olamadı.sevemedim işte.   Bursa'yı sevemediiiimm.   nedeni yok.yani var da bariz göze batar bir mevzu değil.içine alıp saklamıyor bu şehir beni.sıcak anne sevdasından uzak.sokaklarında,caddelerinde genç kızlık anılarım yok bir kere.şu köşe başı ağladım yer değil.şu fırıncıyı eni konu 3-5 yıldır bilirim o kadar yani.   ben bu şehirde aşık olmadım .ağlamadım uğurlarken sevgilimi.   hadi kalk gel deyip çağıramadım hiç bir çocukluk arkadaşımı darmadağınık evime .   ne pazarcıların yüzüne aşinayım ,ne annem tanır limoncuyu ne de babam camiye takılır saatlerce.   hastalandım,öleyazdım bir kez dahi vurulmadı kapım 5 katlı ,12 daireli binada.   nesini seveyim ,nasıl seveyim seni Bursa ;söyle bana:(((

ayşe ezgi 6. ayını 26 Kasım günü doldurdu.anne sütü tıpkı abisinde fazla fazla yettiği için şirineme de ek besin ihtiyacı hissetmiyoruz.her tür gıdayı ömrü boyunca bulabilecek ama anne sütünü en çok 2 yıl alabilecek oldukları için bebişlerimin karnını mümkün olduğunca kendi sütümle doyurdum böyle de devam edeceğim. tabi takviye amaçlı,tatları tanıması açısından güzel kızıma ara sıra yeni şeyler yediriyorum.bunlardan birisi de dünkü muz püresiydi.yarım muzu blenderda geçirip çok az su ilavesiyle küçük hanımefendinin beğenisine sundum.bayıldı :)şekil A:)      hepsini bitiremedi . muzu daha önce denemiştim.bu ikinci ama tam bir deneme oldu. akşam olunca bizim yediklerimizi izlerken sanki ister gibi ağız burun oynatıyor.pek acınaklı bir hali oluyor.zaten bunlar bebeğin ek gıdaya hazır olduğunu gösteren tavırlar.yine bir miktar salçasız oldukça sulu kırmızı mercimek çorbası yedirdim ayşeme.onu daha az sevdi.tatsız geldi kesin.ardından hemen bana yapıştı.nasıl olsa garantiniz var tabii

aralarındaki aşkı şimdiden merakla beklemeye başladım. hani diyorlar ya kız çocukları babalarına hayran olurlarmış.hatta  babasına bayım bayım bayılırsa  kız evlat geç evlenir, yuvadan bir türlü uçmak istemezmiş.bizimkisi evde mi kalır acep:)zaman gösterecek...

insan doyamıyor yavrusuna.uykusunda bile özlüyor.bir yandan büyümesin diyorum diğer yandan eşim kafayı yeriz büyüsün tabi diyor:)ilk 1 yaşı çabuk geçiyor bebişlerin.doya doya koklamak lazım,öpmek lazım,sarılıp uyumak lazım,kahkasına ,gülücüklerine,gözleriyle biz sevmesine doymak lazım.bu günlerini çok arıycam kızımmm. cuma günü tam 6 aylık oluyor ayşe ezgim. artık totosunun üzerine oturuyor.1-2 dk desteksiz kalabiliyor. yediklerimiz çok ilgisini çekiyor.ağzıma ne götürsem nolur bana da ver anne der gibi bakışlar atıyor.ekmek kenarı veriyorum kemirirken nasıl mutlu nasılll.babası mandalina deneyelim dedi geçen gün.bir dilimin ucunu ısırdık ben elimle tuttum o emdi.kaynağından meyve suyu:)annem 3 dilimi böyle emip bitirdiğini söyledi geçen gün. oğluşumda böyle rahat değildim.gerilirdim her bir yiyecek denemesinde.ilkler zor oluyormuş.kime sorsam aynısını söylüyor.Ayşede gerilmiyorum,sabırsız değilim,fazlasıyla memnunum halimden.kendimi çok hazırlamışım fikir olarak demekki.başına

bu benim oğlum işte.benden olduğu besbelli.lafları evirir çevirir tam gediğine koyar.lönk diye oturtur adamı yerine:) küçük şirinem ben su içerken bir derin bakış attıverdi.hani bana dercesine. koş abisi biberonunu getir dedim.tembel annesi kalkamıyor ki yerinden.kaptı geldi . o nasıl içiştir öyle sanki susuz yaz filmi bizde çekiliyor.oğluşumla gülüştük.canına susamış bu beee deyiverdi.aklına nerden geldi bu şimdi dedim.anneee gerçek anlamını kullanmıyorum,ben de biliyorum mecazi olduğunu.ben şimdi kelimelerin gerçek anlamlarını söylüyorum demesin mi.yermisin yemez misin .biz gülüştük ayşe suyunu içti,bir bana bir abisine baka baka.

eyy sevgili,ey ruhumun ince sızısı,aşkına delirdiğim,içinde eridiğim yarim. sözlerim beni boğuyor adını andığımda kaçacak tek limanım sensin yalnız biliyorum bir göz atışında bir tebessüm duruşunda dünya duruverse o an ne olur ki diyorum gidemem gözlerinden ayrı, uzak diyarlara açlığım da susuzluğum da sende diner ancak bu kalp atıyorsa sıcağında yanıbaşında durması da senle olsun bir bunu diliyorum dünyanın en yakışıklı,en naif,en en ennn edebiyatçısı günün kutlu olsun hayatımmm

her öğretmenler gününün ayrı bir burukluğu olur bende.çok isteyip olamadığım bir meslek bu.fakülte yıllarımda "ahh ahh ne diye bu bölümü kazandım sanki"diyerek dövündüğüm çok oldu bu yüzden.kişiliğime en bi oturan meslek budur diyebilirim rahatlıkla. 2 yıl tecrübe etmişliğim de var üstelik.Kırcılar Anadolu Tic.Meslek Lisesinde anılarla ,sevinçlerle ,gözyaşlarıyla dolu 1 yıl geçirmiştim,muhasebe öğretmenliği yaptığım yıl.aradan epey bi süre geçti mezun olanlardan üniversitelerini bitirenler bile olmuş.hani en ummadık zamanda görüverirsiniz ya maziden birilerini.çıkıveriyorlar karşıma bir heyecan bir duygusallık çık çıkabilirsen içinden . bir sonraki yıl ilköğretimlerde bilişim öğretmenliği yapmıştım,birkaç okul gezince aynı sene içinde çok da derin bir bağ kuramıyor insan öğrencileriyle .çok özledim o günleri .tadı damağımda hüznü telaşında kaldı .azmin sonu nereye varır bilmem ama bitmeyen gayretler içinde hala amacıma ulaşmaya çalışıyorum.malum devletin öğretmen alım politik

anneysen cengaversin bu kesin.hasta filan olamaz anne.büyük danası kahvaltıda sosisli yumurta yapılsa sucuklu niye değil diye ağlar,küçük danası bilhassa en bitik olduğunuz en dökük olduğunuz günlerde nazına naz katar ,gece sorunsuz uyuyan bebek bir zombiye dönüşür.neden ?? hastasınız da ondan.bi nane limon iki bacak uzatıp aylakça tv izleme molası haramdır size.şu canına yandığımın bloğunu açmışsınızdır bi adam akıllı yazı döşeyemeden çıkmak zorunda kalakalırsınız.yahut pek azimli cinsindenseniz anneliğin kucağınızda 6 aylık kızınızla tek elle yazarken şu satırları 9 yaşındaki oğlunuzun ayağınızın altında ceee diye bağırmasına ya sabır der devam edersiniz:))))

bayramları bayram yapan içindeki insan bolluğudur bence.yalnızsan;iki dirhem bir çekirdek aile olup dımdızlak şehrin birinde kalmışsan;sosyallitene,girişkenliğine inat tüm sevdiklerinden bilmem kaç km uzaklıktaysan bayramlar koyuyor insana koyuyoooorrr:(                                                            Koza Park - Bursa

  Ayşe Ezgi   uykumu aldım doya doya ,şirin kızım ilk aylara göre pek üzmüyor artık.sensiz saadet neymiş,görmedim bilemem ki hesabı bebişime uzun uzun bakakalıyorum bazen.halbuki ilk yavrulayışım değil bu:)koca bi danam var,9 yaşındaki oğluşum.      Emin Gürhan-Ayşe Ezgi  ama sanki unutmuşum ya bir peri tozu,sihirli bir el o günlerin halis mulis sevimli yanlarının üzerinden çiziktiriverirmiş gibi.yok yok hani cahillik zamanları dedikleri iş bu belki.ilk tecrübe ,ilk hayat duruşu,laylay lomların içinde yükselen bir ıngaaaa:) zordu oğlum,uyumaz,mızmız bir de alerjik astım üzerine.şükür geçti hepsi,kızımı çok istedim son 2 senedir kızım olsun kızım olsun tripleriyle yaşıyordum,sanki bir yanım eksik kalacak ,kanatlarım kırılacak ,hayata en geri kulvardan devam edecekmişim hissi geliyordu.tek çocukta kalma fikri sabitti uzun dönem,hani herkes sorar ya ikinci çocuk ne zaman,hadi yap artık ,olmaz böyle yazık değil mi çocuğa falan filan ,uzayıp gide

küçük kızım ayşe ezgi,tatlı oğluşum emin gürhan ve cep ailemiz,maceralarımızı izleyin:)