Sevgi'den Sevgilerle

sıkışıp kalıyorsun.hem evlere hem daracık iş ortamlarına kalıbını sığdırmaya uğraşıyorsun.bitmeyen telaşların yolculuğunda ama biten giden yiten zaman mevhumunda en yenik tek yenik sensin biliyor musun. sen,ben ve milyonlarca anne.bekliyoruz.minicikten büyütüp kocaman adamlar olmasını çocuklarımızın.planlıyoruz.şu vakitte okulları,şu vakitte kursları şu vakitte sınavları derken zamanı öldürüyoruz maaile. hep kafada olan şu;hele bir büyüsünler de...onlar büyümeden ne gidilen tatilden doğru düzgün bir zevk almışlığımız var ne cumartesi-pazardan.yıkanacak çamaşırlar,ütülenecekler,yenecek ve yapılacak yemekler bitmiyor bitemiyor.oysa gitmeniz gereken öyle çok yer var ki.kaçan filmler,şehre yeni gelen tiyatro oyunu,tam da sevdiğiniz sanatçının konseri,üniversite yıllarında hiç kaçırmadan gittiğiniz söyleşiler,paneller...her biri şimdi tek tek kaçıyor işte.aslında sizi siz yapan o değerlerinizdi oysa.kitap okumak sıradandı bir zamanlar.hani boş vakitlerinizde ne yaparsınız sorusuna veril

    bursanın sıcağına nemine bilumum ifrit hallerine kallavi bir gönderme yapan upuzuun bir post mu olmalı bu.yoksa kuşlar ,çiçekler ,böcekler binbir renkli inekler diyerekten kendimi naturalist akıma mı yaklaştırmalıyım.yok beni bu havalar mahvetti ,hep bu havalarda eve ekmek götürmeyi unuttum türküsü seslendirmeyeceğim.bahsi geçtikçe 38 derece yüzde yüz nemli sıcağın beynimin uç sinirleri uyuşuyor.ya sabır diyorum daha da bir şey demiyorum.   akşamları eve erkenden düşmeme lakin bende ne yemek yapma ne de yeme hevesi kaldı.sanki ocağa tencere koysam evin ısısı 1-2 derece artacak zannındayım.sanırım manyaklaşıyorum.dün ev işinden kaçmak babında hiiç yemek yapasım yok dedim koncama.niye dedi garibim:)bir sinirsel bakış yahut bir serzeniş yoktu sözünde.zavallıcık benden gelecek her bir söze gayet alışkın olduğundan dumura uğramış haller takınmayı yıllar önce terk etmişti zaten.aldı çantasını spora gitti.evin içinde minik kuzumla yumak olduk.artık "meme"demeyi de biliyor has

sivas-şarkışla uzun bir ara verdim yazamadım bir türlü.uzaklardaydım sivasta.düğün dernek hısım akraba derken günler su gibi geçti.işte olsam bir türlü geçmez.sevdiğim insanlarla keyifli zamanlar geçirecek olduğumda zaman yetmez oluyor ne kötü. başlık minik kuzumdan alıntı:)gel geel yapmayı öğrettik .o da del deel diye karşılık veriyor.avuçlarını kapatıp açarak.çok şirin oldu yavrucak. sivas merkezde oturuyor eşimin ailesi.üstteki resim ilçede yaşayan kaynım ve eltimi ziyarete gittiğimizde görümcem tarafından çekildi.bu poza bayıldım.burada da paylaşmak istedim.görümcem demişken baldır bal.2 taneler.ikisi de birbirinden güzel insanlar.maalesef çok uzağız.biri almanyada diğeri sivasta.yazdan yaza görüşmek yetmiyor.nasıl etsek de yaklaştırsak mesafeleri bilmem. sivas sokaklarında yeğenleriyle sek sek oynayan oğlum o kadar mutluydu ki oralardayken havasına ,insan ilişkilerine ,hayatın daha kolay yaşanılırlığına bakınca büyükşehir yıpranmışlıklarına kapıldığımızı düşündüm hep