Ana içeriğe atla

bir çocuğu uyutmayı beceremedin mi?

"yöri git naaaann" diye nara atasım var sevgili okur.bıktımmm süslü püslü onlarca blog okuyup ne de rezil bir ana olduğum gerçeğiyle yüzleştirilmekten .ne bu ya neee??

herkeşlerde bir ben bilirim havaları almış yürümüş."çocuğu şurdan şööle kavrıycan,alt bacağı üst kolun yan kıvrımından aldınmıydı hoop bak nasıl da uyudu kerata gördün mü"diyen irezil yazılardan böğürmekteyim, öğürmekteyim .

bugün iç anadolu dolaylarına ait iç sesim haykırmak istiyor.hız kesmeden devam ediyorum.

okuyup,okuyup deli olduğunuz kaç yazı vardır bilmem.benim 10 sayısına çok yaklaştı.kuduruk bir hal aldı beyin nahiyem.hey yavrum hey bir tek sizsiniz ya doğum doğum doğuran.bir sizsiniz ya analığın divalık mertebesine erişen.gidin başımdan yaa.gidin gadanızı alayım gidin.gidin gurban olduklarım bi gidin la.

ne ilk doğurduğumu fonksiyonel psikanaliz semptomatik uyku ritüeline  sokabildim ben ne de ikinci doğurduğum sıpayı.olmuyor ,olamıyor geberteyim mi kendimi.yoksa uzun namluluları alıp tek tek dizeyim mi karşıma sizi.hadi diyelim çömezdim,salaktım,kelalakaydım beceremedim analığı ,aynı durum bir daha niye tekerrür ediyor 35 yaşında kazık kadar olmuş dünyayı yalamış yutmuş zamanımda.

oğlumda modern analığın iç bükey optik açılım sensörüydüm ben.daha baştan elli kural koydum.
emzik vermek yok
ayakta sallamak yok
memede uyutmak yok
ıcış bıcış sarılmak öpmek yalamak yutmak yok
her şey rutin rutin rutin olcek bitti.
dedim
iyi halt yedim.
ilk 4 ay Allahın ilahi mucizesi ile sabahlara kadar uyuyordu oğluşum.4. ay aşı oldu.daha o gece kafayı sıyırma hallerimiz başladı.bir gece-üç gece-bir hafta-bir ay derken oğlum gecede tam 10 kez uyanma ,avazı çıktığı kadar bağırma,haykırma,çıldırma nöbetleri geçirmeye başladı ve dolayısıyla geçirtti bize de.sebep mi; yok.üniversiteye prof.'lere dahi gösterdim.
hiçbir şeyi yok.son derece sağlıklı sadece nazlı bir bebek dediler.emin misiniz sabahlara kadar ortalama 10 kez avazı çıktığı kadar bağırarak uyanıyor ve ancak babasının kollarında uyuyabiliyor dediysek de "yürü git bacım"manasında bakışlar fırlattılar.

yaşı 2'yi bulana dek aklı sağlığımızı yarı kaybederek sürdü bu hal,durum.uykusuz kalmış mutsuz perişan bir karı-kocaydık ya da bacı-kardeştik desem daha mı doğru olur.tek bir gece dahi hatırlamam ki eşimin dışında bir başkası ilgilenip oğlumla ,uykumu alabilmiş olayım.

şu akıl öğütleyen,başına iki mırmır,birkaç haftalık uykusuzluk sıkıntısı gelmiş kişilerin dediği ne varsa 10 sene önce zaten uygulama çabasına girmiş ,maalesef ki iflasları oynamış bir anneyim ben.

kızıma gelirsek;
daha doğmadan aldım emziklerini,
sallama yastığını ayarladım,
eşimle yatağımızı yeniledik çünkü kızımla bütün gece koyun koyuna yatma pahasına da olsa o korkunç tecrübelerimi yinelemek istemedim.

şekerparem de ilk 6 ay hiç üzmedi annesini.gecede 1 kez emerek çok güzel yürütüyorduk.ta ki diş belası bizi buluncaya dek.2 aydır çileli ama yine de oldukça uykuya doyarak geçirdiğim bir süreç yaşıyorum.babayı attık odadan çünkü kızın en ufak mırıldanmasında panik ataklık başlıyor bizimkinde.yok diyorum bir şey sakin ol.bu gürhan gibi değil.uyu sen.

son bir haftadır düzenimiz iyiye gidiyor.artık kendi yatağında uyuyor.ne mi yaptım hiiiçç.çok sevdim,çok emzirdim,hep dipdibe uyuduk.istediğinde salladım,salladım.bir tek emzik almadı taa başından beri attı ağzından istemedi.

şimdi söyler misiniz bana hangi tracy ,hangi ferber her iki yavruma çare olurdu.modern dünya düzeni öyle bir garip anneliği özendirdi ki adeta bunları insan evladı değil mekanik kurgu idiotları addetti.

nasıl ki her insanın uyku rutini,uyku sıklığı,saati,derinliği bambaşkaysa bebeklerin de farklı olabileceği gerçeğini unuttuk göz ardı ettik,etmeye de devam ediyoruz.

hiç bir anne keyfiyeten "çocuğum uykusuz kalsın,uyumasın amaa boşver ya" demez.ucunda kendi keyfi yatar en azından .belki emzirmeyle ilgili olan yazımda pek bi ahkam kestiğim düşünülebilir ama değil.emzirmek doğal bir süreç,kolay ,ucuz,pratik masrafsız.daya memeyi sussun hesabı.bebeğine sırf "canım vermek istemiyor bana ne ya "rahatlığıyla anne sütü sunmayan insanlarla bebeklerini uyutabilmek pahasına her tür çabayı gösteren anneleri aynı kefeye koymak acımasızlığın dik alası olur.

uyuyan bebek mutludur kesinlikle evet.bu cümlenin en doğrusu şudur diyorum ben artık uyuyan anne mutludur,uyuyan anne bebişini de uyutur.

bu yazıyı okuyup ta "aa acaba buradaki kötü kadın müzeyyen ben miyim yoksa "diye bir tereddüt geçiriyorsanız evet evet o kadınlardan birisi de sizsiniz.

nokta.

Yorumlar

  1. hemen barnak basıyom yanlız değilsin.bazen bende çıldırma safhasına geliyorum hala hemde.sabır sabır desemde çocuk bi tarafta ben bi tarafta ağladığım günleri bilirim

    YanıtlaSil
  2. bas barnağını anacım heç çekinme bizbizeyiz:)analık zor işmiş,içine düşünce anlıyor insan:(

    YanıtlaSil
  3. 2,5 yaşındalar hala uykusuzluktan geveriyorum yok canım öyle yöntem möntem olaydı emin olur yapardım yapmadığım maymunluk kalmadı zaten.Ayrıca kitabi yöntemlere bir o kadar düşmanım her çocuğun yöntemi farlı tarzı farklı.Bloguma göz gezdirirsen Uyku ya ait 2 yazı var postumda eskilerde ne kadar delirdiğimi herkes öğrendi valla:))

    YanıtlaSil
  4. resimde ne tatlı ama mışıl mışıl:)

    bir annenin yalnız başına olması çok zor,sorun bu bence,dinlenmeye nefes almaya vakit bulamamak...
    neyse ben anneme kaçıyorum bi süreliğine:)
    sevgiler:)

    YanıtlaSil
  5. bacım dün ben dellendiydim, bugün sen? ne oldu, kimin yazısı kızdırdı seni bu kadar? ben de deli oluyorum çocuk yetiştirme gurusu olduğunu sananlara...yok abi..değiliz işte...hiçbirimiz değiliz...ve durum her çocuğa göre de değişiyor. Sana uyan bana uymuyor, onun çocuğu bilmem ne şekilde mışıl mışıl uyuyor, benimkile o metodla sabaha kadar zangoç gibi oturuyor...yani şeker, sinirlenme...öpüyorum kocaman

    YanıtlaSil
  6. Onlar becerebiliyor belki o yontemlerle :) ben hic kendimi kasmadim aman o dogruymus diye de o methodlari uygulamadim, elh, ikiside uyuyan cocuklardi ama salladim ve salliyorum ayagimda uyku icin, herkesin yasam bicim farkli ben cocuguma gore yasayamiyorum, gitmem gereken yerler, uyku saatinde evde olmadigim zamanlar oluyor, mecbur alisiyor yavrucuk her ortamda uyumaya yemeye, ya da bunlari yapmamaya :)

    YanıtlaSil
  7. walla zor is heleki uyumayan bebelerle benimkiler seytan kulagina iyide gecen hafta bi mizmizlandilar kafalari yiyodum surekli oldugunu dusunmek bile korkunc:(kolay gelsin.

    YanıtlaSil
  8. ben de onlardan biriyim :) rutin konusunda pek bir ahkam kestim ;)

    YanıtlaSil
  9. Ben kendi acimdan ne annemi,ne arkadsimi,nede bir baskasini örnek aldim,nasil uygun gördüysem ve nasil alistirmak istiyorsam öyle davrandim cocuklara,mesela iki aylik bebegimi annem burdayken kucaginda kollarinda sallayarak uyuturken,ben o gittiginden beri onun yaptigi gibi yapamyacagimdan,yine ayni yöntemi deneyerek uyutuyorum,ya emzirerek yada emdikten sonra bir süre yaninda yatarak,bu ücüncü evlat,ama bir degisiklik yapmayi düsünmüyorum,yani herkesin cocugu farkli oldugu gibi annelerinde tahammül sinirlari farklidir,ben bazi seyleri hos görüp kaldirabilirken,ayni seyi bask bir anne reddedebilir,yine ayni durum benim icinde gecerli...
    Yazilarini cok begenerek okuyorum,simdiden iyi pazarlar size...

    YanıtlaSil
  10. benim oğlum da 4,5 yıllık hayatı boyunca hiç bir gün kendi başına yatıp uyumamış (akşamları) , hiç kalkmadan sabaha kadar uyuduğu günleri sayılı olmuş,uykuya dalması 1 saat civarı süren,aynen dediği gibi ana-babasını bacı-kardeş yapmış bir velettir. Bahsettiğin yöntemleri merak ettim ama uygulamadım,uygulayabilir miydim bilmiyorum..ama birlikte uyudum hep oğlumla,salıncakta salladım,emzik kendisi emmedi..çok çektim,hala da dolmadı çilem..8 de uyusa mesela akşam,11 de uyanır,sonra 1 de uyur tekrar,bir de babanın eve geç gelmesi tuz-biber oluyor uykuyu düzene sokamamıza,2. de benim de uysal bir kızım olsun istiyorum,Allah acır bana diyodum ama senin bu yazını okuyunca ''eyvahh'' dedim :) her çocuğun uykuya yaklaşımı farklı ve her evin de şartları,Allah yardımcımız olsun..

    YanıtlaSil
  11. Senin bu anadolunun bağrından gelen sesin o kadar tanıdık geldiki; "memleket neresi gardaş?" diye sorasım geldi.
    Uyutmaya gelince, sorma dayattıkları kalıpları bir zamanlar ben de yemiştim. Yok sallama, yok meme verme, yok aynı saat ama anladım ki; olmayınca olmuyor...Haklısın kısacası...

    YanıtlaSil
  12. Adsız çıktı yorumum anlamadım ama bir öncekini ben yazdım...

    YanıtlaSil
  13. Ayyyy evdeki kauçuğu kitapla besler blogla büyütürsün de çocuk bu anacım çocuk. Her çocuk kendine hastır,her yeni gün çocuğa yeni bir huy kazandırabilecek potansiyeldedir, bir diş yapılmış bir uyku düzenini 8 ay geri götürür,bir ateş o ahkamcı anaları dize getirir, anneliğin kitabı olmaz be kuzum bugün uyur al koynuna yarın uyumaz, geçen ömrümüzdür işte:)))

    YanıtlaSil
  14. Uyumuyorsa uyumasın ya elbet uyuyacak işte :) öyle yatağa bıraktım uyudu annelerinden de olamadım hiç ...

    YanıtlaSil
  15. Uykuyla bizim de problemimiz çok baştan beri. Bir ara düzelir gibi oldu; kendi kendine yatağa giden bir çocuk olmadı hiç bir zaman ama en azından yatağa yatırdığım anda itirazsız uyuyordu, lakin sonra yine başa döndük. Şu aralar öğle uykularını bile zar zor yapıyoruz. Dediğin gibi bu durumun çocuktan kaynaklandığına ben de inanıyorum, okuduklarım dahilinde denemediğim yöntem kalmadı bu güne kadar ve sonuç ortada; uykusuz dolayısıyla hırçın bir çocuk ve yorgun bir anne..

    YanıtlaSil
  16. İlk aylarda pek takılırdım kitaplara sonra anneme takıldım hayatım değişti gözünü seveyim eski yöntemlerin.

    YanıtlaSil
  17. Benim çocuklar da şükür ki uykuya hep düşkün oldular.Yoksa ne yapardım bilmiyorum.Yalnız ikizlerin doğumunun ardından evde geçen ilk gecemiz tam bir fecahatti.Biri uyanır vıyaklar onun sesine diğeri kalkar cıyaklar,ikisinin sesine büyük oğlan uyanır zırıldar.Bu ne yaa dedim kabus mu,karabasan mı?
    Böyle sürerse basıp giderim ben bu evden diye düşünmedim değil:)
    Şükür ki 4.aydan sonra kesintisiz uyumaya başladılarda kendime geldim.Kitap mitap hikaye,anneler büyütür çocukları kitaplar değil..
    Sevgiye sevgilerle...

    YanıtlaSil
  18. işte bu yaa :))
    en son cts günü çıldırdım ben de ama bunu yazmaya fırsatım olmadı zaten sen yazmışsın :)) Tracy beni depresyona sokacaktı nerdeyse yaw olmuyo olmuyoo. allahım 1.5 yaşına gelcek hala gece 50 kere uyanıyo bi de sabaha kadar uyuması lazım demiyolarmı heryerde işte tepemin tası o zaman atıyor

    YanıtlaSil
  19. ikiz annesi;ben 2 sen 2,5 yaşa dek uyku savaşlarındasın demek.inşallah yakın zamanda düzelir,yazına hemen bakıcam.

    ecenin annesi;öle uluorta bile olsa uyumak isteyen uyur dedirten bi foto koydım.maksat kıllık olsun:)ne şanslıymışsın,hadi sana iyi eğlenceler.

    neşelicim;ben taa ne zamandır sinirliydim de şincik çatladım şekerim.biraz da sinirli yazı yazalım di mi ama.öptüm.

    new yorklu hatun;ben bayılıyorum bıraktığın yerde uyuyan çocuğa.hep hayallerimi süsler.belki bir gün uyurlar kimbilir.

    pınar;sürekli olanı çok zor.anneyi ruh hastası ediyor.aman nazar değmesin maaşallah seninkilere.

    bap;alıngan hamişim benim:)bu yazı sana ancak teğet geçer.inan seni hiç kastetmemiştim.

    terazili hatun;yazılarımı beğenmene çok sevindim.hep gel:)dediğin gibi insanın anası bile ters gelebiliyor.en iyisi mi kendi yöntemim diyorsun.ama doğru ama yanlış.sonuçta bu bizim seçimimiz.

    mimar hatun;4,5 yıl olmuş düzen oturmamış diyorsun ya ahanda benim oğlan 9 yaşında hala düzen müzen yok.cinsi mi böyle yoksa hastanede mi karıştı çözemiyorum kardeş:)kızım daha uysal ama.2 aydır diş derdi vat ondan mızmız.ben kızımdan yakınırsam haksızlık ederim aslında.biri zorsa çocukların ikinciler huzurlu oluyorlarmış hep öyle duydum ,öyle gördüm şekerim.

    annelili;baba tarafım yozgat olup eşim sivaslıdır.anlayacağın yiğidin harman olduğu yerdenik gardaş:)valla deneyip te memnun olna pek az duydum ben bu fikirleri.toplasan kaç kişidir acaba çok merak ediyorum.yaygarası geçerliliğinden çok sanki.

    YanıtlaSil
  20. kaymaklım;evvett aynen.her kelimesine aynen katılıyorum kardeş.bambu ağacına benziyor bu çocuk milleti 5 sene suluyon toprağın yüzeyine çıkan bişi yok.6. sene birden adama benziyorlar.sen 5 sene geberdiğinle kalıyosun.

    kirazın çıt çekirdeği;gamsız ol uzun yaşa de mi.ohhh en güzeli:)

    minişin anası;çocuk düzen tutmak istemezse olmuyor kesinlikle.iş çocukta bitiyor.istersen kendini vur bu böyle .denk gelme meselesi.Allah sabırlar versin bacım ne diyim:(

    idanın anası;bi takılacak anamız olsa.daha doğrusu günlerden,gezmelerden acıyıpta halime bakanım olsa.ahhh ahhhhh.

    yaruze;hepsinin küçücük olması başlı başına bir kaos ortamı.sizin evi düşünemiyorum.ikiz büyüten iki yakın arkadaşım var.onlar dahi psikolojileri bozuk kadınlar oldular.sana helal olsun.3 çocuk ve blog büyütüyorsun vay beeee.

    selcen;sen de mi tracynin kurbanlarındansın.ee hadi bakalım geçmiş olsun şimdiden.işi oluruna bırakıcan napıcan.bırak dinleme milleti.adamı katil eder şu elalem:)

    YanıtlaSil
  21. Yanılmamamışım ben de Sivas'lıyım...

    YanıtlaSil
  22. anaların uykusuzluğu heç bişeye benzemiyoo garii,yorgun,hırçın,sinirli,tükenmiş.Emme uykuyu alan analar zımba gibidir,ne uykusuz bebeler büyütür garii.

    YanıtlaSil
  23. annelili,pek bi sevindirik oldum gı:)toprağım:)

    ayşen,he gurban doğru diysen,öyle olanda heç kimse o garıları tutamaz gari:)

    YanıtlaSil
  24. tek çocukla başa çıkamazken 2. doğmak üzere bende senin gibi ayakta sallamak meme ile uyutmak yok dedim ama fazla sürmedi 3,5 yaşında oğlumu yeri geliyor hala ayakta sallayarak uyutuyorum.Bakalım 2.sinde neler neler görücem senin yazıların gülümseme sebebim oluyor çok tatlısın

    YanıtlaSil
  25. bebegım yarın 1 haftalık olacak ve yanımda koyun koyuna yatıyorum evet gecelerı acıkıyor aglıyor meme ıstıyor ıstedıkce verıyorum dr.lar bana mı ters anlamadım ama ben bu sekılde mutluyum babası da ayak ucumuzda uyuyor mutluyuz bız sdc bıraz sut sıkıntım varmıs gb hıssedıyorum o da gecıcek bılıyorum :)

    YanıtlaSil
  26. şerife;aynen be güzelim oğlanı 2,5 yaşından sonra ayakta sallamaya alıştırdım.yoksa aklımı kaçıracaktım sadece memede uyumayı biliyordu cünkü.umarım ve dilerim kızın uykucu olur.

    nilüt;hoşgeldin.Allah bağışlasın bebişini.çok huy değiştiriyorlar.hele 2 ay hiç düzen tutmazlar.belki seninki uyuyangillerden olur.kafana uyan seni germeyen çözüm neyse ona sarıl,gerisini boşver.

    YanıtlaSil
  27. Ben 4,5 yaşındaki veletle unuttum azıcık sanki, 2. de yok ki hatırlatsın. Ama gecen gün geriye dönük kendi blogumu okurken, o gıcık mükemmel annelerdenmişim gibi kendime gıcık olarak okudum, sanırım ilk cocuk , internet,ben bilirim..vs annelik günleri oluyor uyku bazılarımızda. Ama bunlar büyüdükçe , sadece uyku değil, pek cok konuda asla,asla dememeyi fazlaca ogretiyorlar bize...

    YanıtlaSil
  28. elif;eğer ben ilk çocukta blog yazmaya başlasaymışım çok bilmiş ukala bir havam olurdu eminim.iyiki örselenip törpülenince düşmüşüm buralara.bak gör 2.de nasıl bakacaksın hayata:)

    YanıtlaSil
  29. hahayyyt :) ben de ondan korkup yapmıyorum ya...

    YanıtlaSil
  30. ben de bloglararasi ucuslarimda bilmis,titiz,fazla suslu cumleler kuran annleri gordukce kendime karsi biraz gicik oluyorum..galiba ben iyi bir annne degilim ic sesleri cinlayip duruyor kulaklarimda..yazilar cok,teoriler cok ama her bebekte ise yaramiyor soylenen her onerge..tum anneler aslinda en guzeli yaptigini sanarak ugrasir evladiyla...degil mi ki gozumuz kara bakiyoruz yavrumuza,an gelip uykuyu,yemegi,gezmeyi,herseyi bir kenara birakabiliyorsak...o yuzden bence hepimiz iyi anneyiz..

    YanıtlaSil
  31. yes....BUDUR ,İŞTE AYNEN RUTİNİ EASY'Sİ FALAN OLMAZ BU İŞİN NABZA GÖRE ŞERBETİ VERDİM Mİ TAMAMDIR

    YanıtlaSil
  32. amanın nekadar güzel yazmışsın iç anadolu dolaylı iç sesimizi bayıldım inan :) yalnız değilsin canım benim.. yavru yavruyu tutmaz ana da anayı.. her ananın kendi yöntemi yavrusuna göredir ki bu da genelde geleneksel yöntemdir.yavrimuyla koklaşa koklaşa uyuyan,1.5 yaşlarına kadar da emzikli dolanan bir kuzuu anası olarak sonuna kadar katılıyorum yazdıklarına :)nediyim tatlı rüyalarr hepimize :)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

yaz şekerim ,ellerin dert görmesin:)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biricik Gelinime Mektup

canım gelinim; seni şimdiden özledim.ne kadar şanslısın ki böylesi çatlak,patlak ,yusyuvarlak bir kayınvalide sahibisin.umarım senle tanışıncaya kadar dairesel ölçülerimi keskinleştirmiş oldukça kemiksi bir yapıya kavuşmuş olurum.yok eğer hala üç iks larç bir hal görürsen bünyemde sakın yüzüme vurmayasın zira bu benim barışmaya çalışıp ta bir türlü uzlaşamadığım tek uyuz yanımdır. umarım sarı saçlı ve kahverengi gözlüsündür.eğer değilsen en acilinden röfle yaptırmanı umuyorum.malumun üzere oğlum kendisi çiğ bir sarı oğlan olmasına rağmen saplantı derecesinde sarışın hastası.şükür ki yapay sarışınlığa da prim veriyor.es kaza sarışın olup da bir anda saçını kızıl mızıl yapayım demeyesin.kapının önüne konman an meselesidir.şahsen bu mealde kovulmanın eşiğine gelmiş bir ana olarak,bu sana naçizane bir dost uyarısıdır:))) güzel gelinim;oğlumu sevip aşık olmak gibi bir gaflete düştüğünün farkındayım.ee napalım gönül bu tabi ota da mota da hesabı:)kaşına mı gözüne mi hayran kaldın bilem

KREŞ

Evet ben işe kızımsa kreşe başladı. içimin burukluğu birazdan okuyacaklarınız olmasa kat be kat olurdu eminim.ve ben buruk muruk değilim esasen.iyi bile sayılırım. yıllar önce oğluş 3,5 iken (şimdi 10 yaşında) evimize hem yakın hem o yaşa göre uygun tek kreş vardı.o da şimdi kızımı verdiğim kreş.bina,yer aynı ama sahipleri tamamen değişmiş.bu durum beni rahatsız etse de yine tıpkı oğlumda yaşadığım lokasyon ve yaş sınır aralığı burayı bir daha seçmeme sebep oldu.ve iyi de oldu. gencecik ,çok candan bir öğretmenimiz var.grubundaki çocuklar hep benzer aylarda.20 aylık 18 aylık gibi.toplam 8 çocuk var sanırım. babamız öğretmen olduğu için 15 tatili fırsat bilerek ben işe dönüş yaptım kızımı da yarım günlük süreler halinde kreşe alıştırmaya başladık.bugün 3. gün ve gidişat umduğumdan da güzel . öğretmenimiz  çok hoş bir yöntem seçmiş.bir defterimiz var .her gün çocuğun gelişimi ve o gün yaptıklarıyla ilgli notlar tutuyor.ve yine her gün çocuğun çantasıyla eve gönderiyor.böylece a

Evlilikte Huzur:)

"Arkadaşları, yeni evli gence, bir çay sohbetinde: “Sen evleneli neredeyse bir sene oldu,  ama maşallah sizin evden çıt çıkmıyor, siz hiç tartışmaz mısınız?” diye sorarlar. “Hayır” diye cevaplar yeni evli genç ve ilave eder: “Akşam işten geldiğimde, kapı açılınca  hanıma şöyle bir bakarım. Eğer hanım, eteğinin ucunu belinde topladıysa bilirim ki hanımın  günü iyi geç ......memiş ve havası yerinde değil. Hiç ekmek, yemek sormadan usulca  mutfağa süzülür, aceleyle birkaç lokma atıştırır ve ortalıktan toz olurum. Olur ya bazen de  benim asabım bozuk olur. O zaman fesin püskülünü her zamankinin aksine soldan sarkıtırım.  O da bunu görür, asabi olduğumu anlar ve hiç sesini çıkarmaz, hemen yemeğimi, çayımı  hazır eder. Etrafımda pervane gibi döner. Bu nedenle biz hiç kavga etmeyiz.” Dinleyenlerden biri: “Peki birader, kapı açıldı, yenge eteğin ucunu belinde toplamış, sen de  fesin püskülünü soldan sarkıtmışsın. İki taraf da asabi, o zaman ne olacak?” diye sorm