gergedanın manyak olma olasılığı:)

Selçuk Erdem'in karikatürlerinden

bir yorgunluk mudur bıkkınlık alameti farikası mıdır nedir bilmiyorum tadım tuzum yok birkaç gündür.en çok da ziyaret ettiğim bloglara yorum yazamama sendromu iyiden iyiye uzaklaştırdı beni.bir baktım kocaaa haziran ayında tek bir post atmışım.halbuki deliler gibi ders çalışmam gereken bir mayıs ayına bakılsa yazıdan geçilmiyor.demek ki neymiş insan denen mahlukat gevşedikçe gevşeyen bir özelliğe haizmiş:))

garip bir cumartesimiz hayli yorucu bir pazarımız oldu.uzun zamandır koncam cumartesi günleri çalıştığı için o günleri bir nevi hafta içi gün statüsünden sayıyorduk.tad tuz yoktu.aa bir de baktık maaile evdeyiz.bir önceki gün artık canıma tak edip daha doğrusu koncamın canına tak etmiş bulaşık makinemizin siparişini vermiştik.ne alaka koncana ne oluyor derseniz vallahi yazmaya korkar oldum:)bir gün komple tüm blogger anaları birleşip beni döfmeye ve de ümüğümü sıkmaya geleceksiniz diye bir duygu fırtınası içerisindeyim:)

efenim koca kişisi yardım severliğiyle hem aile içerisinde hem iş çevresinde pek nam salmıştır.bundan mütevellit bulaşık makinemiz iflas bayrağını çekince elde kalan kirlileri bir gün o bir gün ben yıkayarak iş bölümüne gitmiştik.günler ilerledikçe bir gün ben üç gün o biçimine dönmeye başlayınca bu paylaşım eşimin dudaklarından aynen şöyle bir cümle süzüldü;"ne büyük bir eziyet olmaya başladı ki bu bulaşık işi,bir an önce bir modele karar versen de alsak,çok sıkıldım artık":)))

canım benim :))en çok da ona kıyamadığımdan hemen kararımı verdim,modelin adını madını yazıp eline tutuşturdum.20-30 dk.da üst mahalledeki bayiye gidip makineyi alıverdi:))

"yani sevgi seni hiç anlamıyorum.bizi günlerdir uğraştırıyorsun.didik didik didikleyecek ne vardı sanki.bak hemen hallediverdik.aynı gün alsak nolurdu???"dedi koncam.haklıydı lakin ben pis bir başak burcuyum.ıcığını cıcığını incelemeden a-la-maaammm.

eee ne aldın derseniz bosch aldım.model ve fiyat için tık tık. çoğunluğun sesine kulak verdim ve bir de  bu markayı üreten fabrikada yönetici olan endüstri mühendisi arkadaşımın tavsiyelerine uydum.tüm akıl fikir verenlere bin milyon baloncuk kadar sevgilerimi sunuyorum.

tüm cumartesimiz makinemizi beklemekle ve montajlayacak servisi gözetlemekle geçti.son yıllarda hiç bir cumartesimizin bu kadar uzun olduğunu fark etmemiştik.ha keza pazarımız da bol bol ev temizlemekle geçti.o gün de çok uzundu.ve sıkıcıydı ve yorucuydu ve ve ve....

belim ağrıyor yanına bonus olarak diş ağrısı çıktı.merkezi sinir sistemime yönelik ciddi buhranlara yeniden girizgah yaptım.

işe dönme fikri daha bir çekici gelmeye başladı gözüme.geçen hafta iş yerinden bir arkadaşa sürpriz doğum günüsü yapalım dedik.kambersiz düğün olur mu:)bir minibüs bir de taksi aktarmasıyla minik cimcimemle gittik kutlamaya.hava süperdi.çok da geniş bir bahçemiz vardır iş yerimizde.ağaçların altında adeta piknik havasında hoş birkaç sat geçirmek acayip keyifliydi.işimi özledim beeen diye diye ağlamalarım asıl bundan.geyik,şamata ve kafa insanlar oldu mu insan nasıl evde oturur sorarım size.

sanırım okullar kapandıktan hemen sonrasında 1-2 hafta kadar işimin başında olacağım.sonra bir yaz klasiği olan yıllık izin.ufak çaplı bir memleket havası soluma.dönüşte tam iş başı.bebişe eylül ayına dek babası bakacak.koncamın öğretmen olmasını daha bir sever oldum.eylülden sonrası kalan izinlerim,bekleyen raporlarımla geçecek.gittiği yere kadar.mimik kuşuma kıyamadığım noktada eyvallahı çeker biraz daha ücretsiz izin olayına girerim.

haydi hayırlısı:)