ıkındım ve çok sıkıldım:)

zor pek zor iş bunlar.yaşım mı geçti nedir dedim koca kişisine .yok ya alakası yok dedi.kız olmasa benim elimden ne kurtulurmuş.vayy dedim ver gazı ver gazı:)evet geçti gitti şükür.testler ,konular ,sorular sorgulamalar arasında tam bir kaosun eşiğinden sınavları hallettim.facebook sayfamda aynen şu cümleyi kullandım;vee sitare 3.sınıfa merhaba der:)hala sayfama bakıp beğene tıklamayan varsa yandaki resim gibi olsun:))

bir boşluk hissiyle birlikte huzurun verdiği mutlu bir duygu salınımı içerisindeyim.tamam kendimi vere vere çalışmadım hatta sadece 3 gün asıldım derslere ama stresi ne biçim mahvediyormuş adamı.

hani bir deyim vardır ;burnundan kıl aldırmamak diye.aynen o durum bende zuhur etti hafta sonunda.esiyorum gürlüyorum,oto moka kızıyorum.ne şanslı kadınsam artık er kişim halden anlayan cinsinden çıktı da "tamam canım tamam hayatım sakin ol ben hallederim "nidalarıyla coşkunluğumun önüne doğal setler çekti.beni dizginleme gayretine girdi.

ee kolay mı düşünün tam derse adapte olmuşsunuz 42 dk. dır pc nin başında çıkmış testleri yutup sindirme gayret ve kuvvetine malik olmuşsunuz.hoop "annesii kızın kaka yaptıı" müjdesiyle müjdeleniyorsunuz.onu halledip tekrar kaldığınız yerden devam etme isteğiyle yanarken oğlunuz bu kez kontak attırıyor;
"anne biliyor musun sen zaten hep bilgisayarı benden çalıyorsun,öyle çok seviyorsun ki bu aleti bazen babamdan benden hatta ayşe ezgiden bile daha çok sevdiğini düşünüyorum.off bıktım anne senden,Allahım şu anneme nolur bir şey yap da bıraksın bilgisayarımı" demesin mi.

sinirlenmemek için 10'a kadar say mı diyorlardı?iyi de benim vaktim yok:)2 soru okusam kardır .bir şekilde kovuyorum  oğlanı.yığınla tehdit savuruyor.ya sabır çekiyorum ,çekiyorum,çekiyorum.gitmiyor.terlik,kalem,şapka etrafımda ne varsa fırlatıyorum.nihayet kaçıyor:)

azimle inançla oradan oraya geçmiş yıl sorularına bakıyorum,özetler bulup yazıcıdan çıktı alma telaşına giriyorum.yazıcının takır tukur eden sesine ayşem geliyor.

adamlık bir zemin bulamadığımızdan yere koyduğumuz bu renkli ve pek hareketli aleti kurcalama hevesinde.el,göz,bacak koordinasyonuyla onu saf dışı bırakıyorum.koca kişisine iyisinden bir zılgıt çekiyor ,kızı postalıyorum.lakin ağlama sesleri başlıyor bu kez.azimle susmayan,karnı acıkan uykusu gelen bir bebek nihayetinde.el mahkum kalkıp onunla ilgileniyorum.yemesiydi uykusuydu derken içeriden gelen bir bağırtıyla kızın bütün düzeni alt üst hale geliyor.baba-oğul sinir savaşına girmişler.üst kat komşumuzun oğluyla takılmak istemiş bizimki ama gezmeye gidiyorlarmış.bu da gitseymiş onlarla.bizimle sınava gitmekten nefret ediyormuş muş muş.

"öfff sus oğlum ya susta kızı uyutayım,dersime bakayım.nolursun nolursuun"şeklinde bir yalvarma moduna giriyorum.

"offf offf"nidasıyla tamam anne cevabına ulaşıyorum.

kız uyudu hadi ders diyorum.10-15 dk .fazla değil ayşe ezgi ağlıyor."babasııı kzıına baak"diyerek dersime odaklanmaya çalışıyorum.derse değil dersi çalışmaya odaklanmaya çalışmak gibi garip bir fiile yoğunlaştığımı farkediyorum.ağlamak geliyor içimden ama vaktim yok.yutkun geç diyorum.başıma ağrılar giriyor,kız öğle uykusu ritüelini inada uygulamıyor,1 yaşına girme münasebetiyle cuma günü yapılan aşısı dengesini altüst etmiş belli. üstüne bir de kusuyor.evet evet kusuyor."içine ederim bu derslerin ,kalırsam kalayım "diyor masadan kalkıyorum.

gece sessiz ve sakin.ama yanıltıcı.sakinliğini sadece yarım saat içinde kriz ortamına dönüştürme yeteneği hep bu gecelerin işi.cuma ve cumartesi gecesi kızla ilgilenme görevini üstlenen koncam muvaffak olamıyor.kız nazlı çünkü aşılı:(belki 10-15 kez yerimden kalkarak kıza bakıyor derse dönüyorum.kafam kazan .saat gecenin 3.30'u.yine bir lanet nefret döngüsüyle,çalışamadığım dersleri tarihe gömüyorum.

upuykusuz bedenlerle ,anasının dinine,kör itin öldüğü yere verdikleri okulu bulmaya gidiyoruz .50 kişiden 100 farklı yol tarifi alarak sınava ucu ucuna yetişiyoruz.gariptir bunu 2 sınav gününde de tekrar ediyoruz.iki sinir küpü ,bir bebek,asla yanımızda gelmek istemeyen beş karış surat oğluşla sınavlara giriyoruz çıkıyoruz,giriyoruz çıkıyoruz.nasıl olduğunu benim de anlamadığım bir verimlilikle sınavlarımın üstesinden geliyorum.

ve tuhaftır maaile başardığımız için diyorum ki ;yaşasın 3. sınıfa geçiyoruz:=))))))