beni anlatan cümleler

sevgili özlem hoş bir konuyu mim dünyasına taşımış ve sormuştu "neden blog tutuyorsunuz,nasıl blogcu oldunuz"diye.

epey vakit geçti üzerinden evet:) 

"ohooo nerdesin kızım sen"

diyenleri duyuyorum,kafamı bozmayın tek ayak üzerinde dizerim sizi:)

hah şöyle hizaya gelin,okuyun yazımı papaz olmayalım:)

aslında şöyle afralı tafralı müthiş bir hikayem yok ama anlatacağım birkaç mevzu var elbette.çocukluğuma insek diyorum.ıııığğğ mı dediniz.tamam tamam o kadar kötü değil:)

ilkokul 5.sınıftaydım çok iyi anımsıyorum.ama konusunu hatırlamadığım bir kompozisyon yarışması açmışlardı okul çapında.öğretmenim "sen de gir sevgi hadi" demişti güzel bir okulda okudum.işte burası merak edenlere.ve ilkokul öğretmenim hala aynı okulda aynı yerinde.ellerinden öpüyorum Refiye hocam seni.öğrencin seni bulacakken sen buldun beni facebooklarda:)

mahallemizin okuluydu.öyle şimdiki muhallebi çocukları gibi 40 km ötemizdeki okula servisle filan gitmedik biz.tabanvay kullandık karda kışta.en iyi okul en yakın okul derdi bizimkiler vallahi de haklıymışlar.hele de ufacık bir çocukken zırt pırt hastalanma belasına ve bir yığın öğretmen zılgıtı dinlemeye annemler koşuverirdi okula hemen.yaramazdım hem nasıl.sınıf başkanıydım bir de.ne saçma değil mi:))elimdeki iktidarı orantısız güç kullanmaya harcıyordum.dövdüklerim sayemde mevki makam sahibi oldu,iyi mi:)))))

aaa konumuza dönersek ;o yarışmada 1.oldum ben.en güzel yazıyı ben döşemişim.ben ben hep beeenn.ahh.kör olasıca egom o günden beri şişim şişim şişik vaziyette.ortaokul ve lise çağlarımda da benzer sevinçler yaşadım.hemen her 23 nisan ,19 mayıs,29 ekim törenlerinde edebiyat hocalarının gözdesi,okulumun öznesiydim:))

fakülte kapısına dayanmak üzere olduğum o vakitler, adı ÖSS VE ÖYS olan sınavlara girmiş aldığım puanlar neticesinde tercih listemi dolduracakken bizimkilerin müdahalesiyle "asla yazmayacaksın"dediği Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü es geçmek zorunda kalmıştım.öğretmen olup o zamanlardaki sisteme göre doğuda ücra bir yerde görev almamı  istememişlerdi.oysa o bölüm beni ben yapan tüm yeteneklerimi  fazlasıyla gösterebileceğim ruhumun eş aynası bir tercih olabilirdi.eğer henüz 18 yaşındaysanız ve aileniz arkanızda durmuyorsa durdukları yöne kanalize olmak zorunda kalıyorsunuz.ahh isyankar ruhum o ara niye diretmediyse.basiretim bağlanmış işte:)

kaderin garip cilvesi pek de istemeden yazdığım istanbul üniversitesi iktisat fakültesine girer girmez deyim yerindeyse şıppadanak karşıma aynı okuldan edebiyat fakültesi türk dili-edebiyatı bölümünden birinin çıkmasıydı.çok pis aşık oldum:)o kaside okuyor ben vuruluyorum,o şiir döşüyor leyla oluyorum:)2 sene içinde bastım nikahı:)))kendisi eşim olur ve bir de edebiyat öğretmeni:)

yıllar geçtikçe ve eşimi yakinen takip ettikçe okuduğu bölümün epey zor,yaptığı mesleğin külfetli olduğunu gördüm.biraz soğudum açıkçası.16 yıllık hoca olmasına rağmen hala ders çalışıyor,sürekli literatür takip ediyor.

hem şahit olduklarım hem ruhumun içinden yükselen ses "sen daha başka bir dünyanın insanısın" dedi bana.insanları,onlarla yakın ilişkiler halinde olmayı,dertleşmeyi dert dinlemeyi,sormayı ,sorgulamayı daha bir seviyorum.sanırım tüm bunlar ve mesleğimin -muhasebe memurluğu-üzerime birkaç gömlek dar gelmesiyle giriştim sosyoloji yolculuğuma.

içimdeki yazma aşkı dinmedi tabi.minik öyküler,denemeler,özellikle şiirler hep oldu hayatımda.derleyip toplamadım.darmadağınıklar.belki bir gün kim bilir.

eşimle şairlik mevzusunda yarışırdık.dık diyorum evet.2 çocukla o ruhlar askıda kalıyor.bazen iki güzel söz etmeye mecalimiz dahi olmuyor.ne hayat beee:(

blog dünyasını keşfedince attım kendimi buralara.en iyisi hem içimi dökerim hem kelime ziyanından kurtulurum dedim.çok da iyi oldu.nasıl huzur buldum bilseniz.ayşe ezgim 6 aylıktı başladığımda 1 yaşına girmek üzere.yeniyim daha.yeni bile olsam yazdıkça hem içim ferahlıyor burada hem güzelleşiyor cümlelerim.daha iyi olacak biliyorum.tıpkı insanın okumadıkça körelmesi misali ,yazmadıkça yazabileceklerini de atıyorsun boşluğa.sonra topla toplayabilirsen.

yazı beni bırakmadıkça yazmaya,blogger kapanmadıkça buralarda olmaya devam edeceğim.ve kim bilir birgün hayal ettiğim üzere sosyolog kadrosuna geçip yahut felsefe grubu öğretmeni olup bu mevzular üzerine kitap bile çıkartırım.

ne dersiniz??