Ana içeriğe atla

"boşver otur çocuklara bak"



ikilem içinde kalan annenin hayal bulutu,zümrüdü anka kuşudur kariyer.daha gençlik çağlarında ,lise yıllarında başlar hayali.bir makam, bir mevki, bir masa ,bir amir silueti.fakülte yılları o hedefin sıcak telaşesiyle geçer.aynı zamanlara yahut hemen ardı sıra denk gelen aşk bilmecesiyle hafiften sarsılan türlü ikna ve çabaya konu olan "kariyer"mevzusu ya anlayış timsali bir kocayla devam eder  ya da aşka kurban gider .

kadın seçenekler içinden seçmek için yaratılmıştır adeta.kendi yolunu kendi bulamayacak kadar saf mı görülür nedir."illa benim dediğim olacak "tutumundaki erkek kişisine boyun eğmek bir yaradılış gayesiymiş gibi addedilir."evimin kadını çocuklarımın anası olacaksın"tümcesi hep bizim erkeklerimize mi özgüdür bilinmez en çok onların ağzına yakışır ve de yapışır.

kadın kısmısı duygu abidesi oluşundan mütevellit yeryüzünde bir tek "o" varmışcasına yelkenini er kişisinin rüzgarına uydurur.yaşanacak şehir o adamın iş hayatına bağlıdır.nefes alınacak ortam er kişinin bakış açısıyla bir doğrultudadır.

zaman geçer kadın sıkılır.zaman bir çığ gibi üzerine geldikçe kadın ruhu hezeyanlar,depresyonlar,gel-gitler içerisinde türlü sarmala bürünür.hele bir de "anne"olduysa en yakın "çıkış" artık çocuklar büyüyünce noktasıdır.geçmişler ola.

toplum bir avazdan seslenir"amaaan ihtiyacın mı var sanki ,kocanın maaşı güzel işte" der.devlet baba"annelik izni 3 aydır gerisi maaşsızdır haberin ola"sözünü bin çeşit kanunnamede ifşa eder.koca"boşver otur çocuklara bak",kayınvalide"çalışıp ne olacak torunlarımı elin kadınına baktırmam ben",karşı komşu"ben de üniversite okudum ama hiç çalışmadım ,diplomalı anneyim ne güzel işte sen de benim gibi yap "der der der...



kadın düşünür,kadın üzülür,kadın neye nereye sarılacağını şaşırır.tüm hayalleri yıkık döküktür.anneliği dahi parçalı bulutludur.sürekli sorgulama sürekli kendini gereksiz amaçsız nedensiz hissetme boşluğunda yuvarlanır.

oysa annelik ne de kutsaldır.oysa zaten kendi anası da kaç tane çocuğu büyütmüş hiç de iş hayatı yüzü görmemiştir.çalışan da mutsuz anılar yığını biriktirmiş ısıtıp ısıtıp dost meclislerinde yakınmıştır."çocuğun varsa çalışmayacaksın kardeş,ben ne çeeektiiimm"

kadındır yol,yön,çare arayan.farkındalığı arttıkça daha mutsuz olan.hem kendim kalıp,hem ana gibi analık yapıp hem içimde kopan fırtınayı biçeceğim bir fırsat bir ihtimal yok mudur deyip duran.daha 3 aylık bebeğini bakıcı kollarına bırakırken yaşadığı vicdan muhasebesiyle depresyonun dibine vuran."anne"oluşuna sevinmek bir yana "keşke hiç doğurmasaydım,yüzünü bile göremiyorum kuzumun"diye diye göz yaşı döken.kadındır kendini ifade etmek uğruna hayat mücadelesinde bir kale olsun benim olsun derken ardında yavru kuşları"anne bugün işe gitme nolur"diyerek yalvarırken bırakıveren.

hep üzülen,hep ezilen,hep o mu bu mu seçenekleri arasında kalıveren.bu buhranla ne kendini ne kimseyi mutlu edemeyen.hep kederli,hep içindeki 17lik hayalperest genç kızla hesaplaşma içinde kalıveren.

yani sen,yani ben:(



Yorumlar

  1. vayyyyyyyy....ne desem boş...komşu teyze olayım hemen..okulları bitirmişim üstüne yüksek lisansı yapmışım bankada en kaymak hatun pozisyonuna gelmişim ama en mutlu halim 16:30 da 1 senedir onlara kapıyı açtığım halim hepsi boş içini dinleyecek insan..

    YanıtlaSil
  2. naaptın segim beee....30 uda sora hayallerii peşide koşa isannnnn

    YanıtlaSil
  3. yani bennn :(( ne yapacağını bilmez halde bir sağa bir sola dönerken ne anneliğinden ne kadınlıığnddan ne çalıştığından ne de çalışmadığından birşey anlarsın. Bakarsın boşa geçmiş seneler..

    Yazan : Yıllarca çalışan, 1 senedir evde oturmaya çalışan kafası karşık bir anne :)

    YanıtlaSil
  4. sinem;sen senelerce iş hayatındaydın zati.bu yazı seni kapsamıyo de get:)kastettiğim onun bunun ve koca kişisinin ayrıcana rezil iş hayatı saatleri ve kanunlarının yaptırımları sonucu eve kapanan kadın milleti.
    sen eve kapanacağına kendini sokağa attın.hayatını yaşıyorsun.ama içinde ukte kalmadı nabeeer:)

    hatçeee:)koş güzelim ben de peşindeyim:)

    YanıtlaSil
  5. bozbek;işte en gıcık nokta bu evde oturmak da çözüm olmuyor genellikle:((umarım sonu mutluluk olan çözümü bulursun.

    YanıtlaSil
  6. yani sen, yani "ben" dim.

    baktım ki bende bişiler yanlış, kayış koptu kopacak, vardım hastane kapısına. dedim; doktor derdime bir çare. doktor dedi "sen var depresyonda olmak, ilaçtır çare"

    yuttum hapı bir güzel...

    şimdi çocuklar uslu, ev temiz, ocakta yemekler, çamaşırlar ütülü, koca desen şahane. demek ki ben mişim bahane, sorunlu, tu kaka benmişim.

    ben düzeldim herkes oldu bal kaymak! yapay mapay1 mutluyum ya ben, ilaç şahane, gerisinden banane!

    (oldu pek de şairane)

    YanıtlaSil
  7. Bence biz adam olmayız (kadın olmayız mı demek lazım) Evde otursak "daraldık, şiştik, çocuklar beynimize etti" deriz, çalışınca da vicdan azabından eririz.
    Üç aylık bebeği bakıcıya bırakıp gitmek zorunda kalma durumunu bu yorumun dışında bırakıyorum tabii.

    YanıtlaSil
  8. mehtap;işte benim kafamı zonklatan da bu.kadın boyun eğince işler yoluna mı giriyor.kadın ısrar etmeyince,kadın vaz geçince,yasa koyucular "nasılsa kadın milleti anne olunca iş hayatından kopuyor değiştirmekle uğraşmayalım yasaları "dedikçe bu serüven böyle mi yaşanacak.biz kaçıncı sınıf insanız yahu.

    YanıtlaSil
  9. görkem;tamam kabul biz kadın milleti bugün ak dediğimize yarın bok diyoruz.buna itirazım zaten olmaz da biz sıkılgan milletini eve sokup mutlu aile profili yaratma uğraşı nedir yahu.bunu severek isteyerek yapanları değil içi ezile ezile ev kadınlığını seçenleri kastediyorum:(

    YanıtlaSil
  10. Ben kariyer ve yükselme peşinde değilim ama çalışmadan evde oturmak da istemiyorum. Yok mudur şöyle hem aileme adam akıllı zaman ayırabileceğim hem de diplomamı rafa kaldırmayacak bir iş?
    Kadınlar çalışma hayatına adım atarken keşke onlar için başkalaştırılmış koşullar yaratılsaydı. Bizler için part time çalışma saatleri mümkün olsaydı mesela. Az maaşla az iş..
    Devlet baba hiç düşünmemiş ki bizi kar peşindeki işverenler düşünsün..

    YanıtlaSil
  11. canım ne güzel yazmışsın ama oraya bide koca milletinin ailesi varya toptan onuda koy kaynana az valla.elti kayın kayınpeder.5 yıldır ben neler neler duydum bide üstüne eve kapandım hemde çocuktan 2 yıl önce.ne çektim bilemezsin.ben kendimi tatmin için çalışmak istiyormuşum başlayınca bir aya kadar bırakıp kaçarmışım vay anam vay....sevgiler

    YanıtlaSil
  12. çalışınca herkes üzgün: annen üzgün, yoruluyosun bir de gelip evde çalışıyosun vah kızım! kocan üzgün, hazır yemek yok, ev düzensiz pis bazen, ilgi alaka yok! en önemlisi yavrucak üzgün, seneler boyu üzgün bence okula başlayana kadar. okuldan sonra da yine sabahçıysa evde tek başına kalacak falan. statü kazanma egon dışında sen üzgün, hep depresif, aman bir kere gelicem dünyaya herkesi mutlu etsem de ben evde sıkılsam nolur, diyemiyorsun işte. diyemiyorum yani.

    YanıtlaSil
  13. Ne güzel yazmışsınız elinize sağlık.tamamen benimde duygu ve düşüncelerim katılıyorum size.Şimdi 2 yıl daha çalışıyım daha çalışmıycam diye gün sayıyorum daha sonrada evde sıkıldım çalışsammı ne yapsam diyeceğim :(

    YanıtlaSil
  14. offff benim de eski nişanlım dominant bi tipti.onun yüzünden 2 kere iş değiştirdim.yerimi yurdumu şu anki işimi de bırakmaya hazırdım ama kader işte:)))burdan kadınlara sesleniyorum kendinizi sakın ezdirmeyin inanın değmiyor

    YanıtlaSil
  15. vayyyyyyyyyy ne desem bossssssssssssss ...

    YanıtlaSil
  16. Ya Sevgi bizim cinsimize huzur yok mu yahu ? her dönem ayrı dert ayrı sıkıntı...Yani baktık ki olmuyor ekletsek bişeyler erkek olsak mesela ..Canı sıkılan nasıl kadın oluyorsa bizde dertlerden kurtulmak için aynı yolu denesek...
    Yok gülüm yok kadın olmak başlı başına bir olay bence.Okusand a çalışsan da anne olsan da.Hep bir savaş söz konusu...
    Ne güzel yazmışsın ,öperim yanacıklarından :)

    YanıtlaSil
  17. Dualarımız bu gece eksik olmasın, kalplerimiz imanla dolsun.Gül bahçesine girenler gül olmasalar da gül kokarlar. Kainatin en güzel gülünün kokusunun üzerinizde olması temennisiyle.
    Mevlüt Kandili Mübarek Olsun Canim.

    YanıtlaSil
  18. ah be sevgicim...işte ben kişi evde oturmaklada duramaz,bebeciğini de bi başına koyamaz diye diye...çocuk sahibi olmayı geciktirdim.şimdi dönüp bakıyorum da kariyer dediğimiz şeyin sorumluluğu günden güne artıyormuş meğer.birde özel sektör olunca saatleri de malum.şimdi kafa karışıklığı daha bi fazla:((bu saatten sonra hem ev,hem işi keyifle yürütecek bir meslek mi arasam bilemedim:((ama bu soruyu daha fazla bahane edemeyeceğim kesin olduğuna göre,gelsin artık bebek diyebiliyorum sadece...sanırım o zaman ki hisler değiştiriyor çünkü bütün kararları...yani örnekleri onu gösteriyor:)eve kapanamayacağıma olurda kapanırsam buhranımla herkese dünyayı dar edeceğime emin olmakla birlikte düşünmekteyim hala:)))

    YanıtlaSil
  19. şimdiden düşünmeye başladım yarım gün okuldan sonra ne yapacaklar, 15 gün tatilde ne yapacaklar, 3 ay yaz tatilinde ne yapacaklar diye :(( sanırım bayanlar için en iyisi öğretmenmiş diyenler haklıymış...
    sevgicim yazı çok güzeldi ellerin dert görmesin.

    YanıtlaSil
  20. Ne diyeyim haklısın kadına işleri zorlaştırmaktan başka bir şey yapmıyorlar ki :(

    YanıtlaSil
  21. ufff sevgiiiii :(((; depresyona sokarsin sen adami :)))

    YanıtlaSil
  22. Sevgi, keşke benim kocam da 'otur evde, sen baksan çocuğumuza' dese ama yetmiyor para işte, benim de çalışmam gerekiyor ille, şükür tabi iyiyim aslında çoğuna göre ama inan aynı standartları devam ettirebilecek olsak hemen bugün bırakırım işi herhalde, mesela daha bu sabah gözyaşları içinde bıraktım oğlanı ardımda ve ne işimi, ne çalıştığım insanları da hiç sevmiyorum aslında. Değer mi diyorum en kıymetli zamanları kaçırmaya.
    Anlayacağın ben de sürekli kalıyorum türlü seçenekler arasında, ne istediğimi biliyorum ama elde etmek o kadar kolay değil galiba.
    çok güzel yazmışsın, gıcık oldum sana, ne gerek var beni kendimle hesaplaştırmana :(

    YanıtlaSil
  23. İlerde anne olacağım zaman anam yandım o zaman ben... Püfff...
    Güzel bir yazı olmuş... Çocuğum olursa onunla her dk olmak isterim. ama şartlar ne olur bilmem...
    Sevgiler sevgiler Sevgi'ciğime....

    YanıtlaSil
  24. nerelerdesin,neler yapıyorsun bakalım?

    YanıtlaSil
  25. Ah ahh.. Biz calisan annelerin surekli yasadigi ikilemi super anlatmissin..:) eline saglik..

    YanıtlaSil
  26. kaymaklı kadayıf söyleyeceğimi söylemiş zaten şeker...ben bi merhaba deyip kaçayım bari...

    YanıtlaSil
  27. sevgi merhaba öncelikle bu e-maili yayınlama bana ev adres veya iş her neresi daha uygun olursa verirmisin,biraz sapıkca oldu dimi damdan düşer gibi,küçük,minicik bir şey postalamak istiyorum sana kabul edersen,cevabını ceca.0509@gmail.com adresine verirsen haberleşmiş oluruz.sevgiler.sesin soluğun çıkmıyor bu arada merakla beklliyorum:)

    YanıtlaSil
  28. al benden de o kadar böğürerek ağlamak istiyorum,link versen anca denk düşerdi böyle bir yazı bu günlerdeki ruh halime,buyrunuz bizim blog böhüüüüü :((((((((((((((((

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

yaz şekerim ,ellerin dert görmesin:)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biricik Gelinime Mektup

canım gelinim; seni şimdiden özledim.ne kadar şanslısın ki böylesi çatlak,patlak ,yusyuvarlak bir kayınvalide sahibisin.umarım senle tanışıncaya kadar dairesel ölçülerimi keskinleştirmiş oldukça kemiksi bir yapıya kavuşmuş olurum.yok eğer hala üç iks larç bir hal görürsen bünyemde sakın yüzüme vurmayasın zira bu benim barışmaya çalışıp ta bir türlü uzlaşamadığım tek uyuz yanımdır. umarım sarı saçlı ve kahverengi gözlüsündür.eğer değilsen en acilinden röfle yaptırmanı umuyorum.malumun üzere oğlum kendisi çiğ bir sarı oğlan olmasına rağmen saplantı derecesinde sarışın hastası.şükür ki yapay sarışınlığa da prim veriyor.es kaza sarışın olup da bir anda saçını kızıl mızıl yapayım demeyesin.kapının önüne konman an meselesidir.şahsen bu mealde kovulmanın eşiğine gelmiş bir ana olarak,bu sana naçizane bir dost uyarısıdır:))) güzel gelinim;oğlumu sevip aşık olmak gibi bir gaflete düştüğünün farkındayım.ee napalım gönül bu tabi ota da mota da hesabı:)kaşına mı gözüne mi hayran kaldın bilem

KREŞ

Evet ben işe kızımsa kreşe başladı. içimin burukluğu birazdan okuyacaklarınız olmasa kat be kat olurdu eminim.ve ben buruk muruk değilim esasen.iyi bile sayılırım. yıllar önce oğluş 3,5 iken (şimdi 10 yaşında) evimize hem yakın hem o yaşa göre uygun tek kreş vardı.o da şimdi kızımı verdiğim kreş.bina,yer aynı ama sahipleri tamamen değişmiş.bu durum beni rahatsız etse de yine tıpkı oğlumda yaşadığım lokasyon ve yaş sınır aralığı burayı bir daha seçmeme sebep oldu.ve iyi de oldu. gencecik ,çok candan bir öğretmenimiz var.grubundaki çocuklar hep benzer aylarda.20 aylık 18 aylık gibi.toplam 8 çocuk var sanırım. babamız öğretmen olduğu için 15 tatili fırsat bilerek ben işe dönüş yaptım kızımı da yarım günlük süreler halinde kreşe alıştırmaya başladık.bugün 3. gün ve gidişat umduğumdan da güzel . öğretmenimiz  çok hoş bir yöntem seçmiş.bir defterimiz var .her gün çocuğun gelişimi ve o gün yaptıklarıyla ilgli notlar tutuyor.ve yine her gün çocuğun çantasıyla eve gönderiyor.böylece a

Evlilikte Huzur:)

"Arkadaşları, yeni evli gence, bir çay sohbetinde: “Sen evleneli neredeyse bir sene oldu,  ama maşallah sizin evden çıt çıkmıyor, siz hiç tartışmaz mısınız?” diye sorarlar. “Hayır” diye cevaplar yeni evli genç ve ilave eder: “Akşam işten geldiğimde, kapı açılınca  hanıma şöyle bir bakarım. Eğer hanım, eteğinin ucunu belinde topladıysa bilirim ki hanımın  günü iyi geç ......memiş ve havası yerinde değil. Hiç ekmek, yemek sormadan usulca  mutfağa süzülür, aceleyle birkaç lokma atıştırır ve ortalıktan toz olurum. Olur ya bazen de  benim asabım bozuk olur. O zaman fesin püskülünü her zamankinin aksine soldan sarkıtırım.  O da bunu görür, asabi olduğumu anlar ve hiç sesini çıkarmaz, hemen yemeğimi, çayımı  hazır eder. Etrafımda pervane gibi döner. Bu nedenle biz hiç kavga etmeyiz.” Dinleyenlerden biri: “Peki birader, kapı açıldı, yenge eteğin ucunu belinde toplamış, sen de  fesin püskülünü soldan sarkıtmışsın. İki taraf da asabi, o zaman ne olacak?” diye sorm