ne zor iştir bir evlat büyütmek.hele ki oğlan çocuğu yetiştirmek güç bela bir iştir aslında.tek başına ihtisas sahası açılsa profluk ünvanını hiç başlamadan akademiye eline alacak kişiler erkek çocuk büyüten annelerdir .bu her daim böyledir.
benim bir oğlum var.Allah bağışlarsa,acısıyla imtihan etmez yanıma yakıştırırsa.Ali kıran baş kesenlere kurban etmez,vatan sağolsun nidasını yükseltmezse içimden gün gelip te; evet benim bir oğlum var henüz 11 yaşının içinde.
anadolumun arpa tarlaları gibi sarı saçları geliyor hatırıma oğlumun.minicik halleri daha dün gibiydi şimdi 11 oluverdi yaşı diyorum.oysa büyümedi ki hala büyümedi ki ilk yürek kazıntım.
büyüdü artık diye diye girişerek kardeşi olsun çabama kurban etmiş,ona kıymış,onu yalnız bırakmış bir anneyim ben.küçük bir kardeşin ne kadar yer kaplayabileceğini çözemeden giriştiğim bu yolda tökezledik biz ana-oğul.
"artık sarılamıyoruz bile"dedi."artık beni eskisi kadar sevmiyorsun,benimle gezmiyorsun,keyif çatmıyoruz hiç beraber"dedi.yutkundum,ne acı ki haklı sarı paşam,buğday tarlam.onu bunca severken yalnızlığa ittiğimin farkındayım.gönlüne almaya çalışsam da nafile.o içi kırılmış bir çocuk 2 yıldır.kardeş sahibi edeyim derken göz çıkartmam iş mi :(
paylaşmak adaletliyse neden tüm zamanım neredeyse kardeşine gidiyor değil mi.yaparım beceririm, ikisini de memnun ederim diyerek giriştiğim 2 çocuklu anne halim ne kadar tutarsız oysa.yetişememek,hatta kendime dahi yetememek sarmalında ilerliyorum.hep onlarla olmayı deliler gibi isterken kendime dair zamanlar yaratmak hayaliyle yanıp tutuşuyorum.hep çelişiyorum.biliyorum.2 çocuklu ev dünyasına girmeden önce kendisiyle yüzleşmeliymiş insan.oldurabileceklerini ve karşısına alabilecekleri .düşünmeliymiş mutsuzluk limitlerini .mutlu olabilme ve mutlu edebilme ihtimallerini.ve en çok ta "yalnız ve çaresiz kalan anneler" kervanında biriyken çocuksuz mu geçmeliydi hayatım. marifet mi 2 evladından birisinin her daim hüzünlü hal bulutunda olması.
oysa her şey onlar için, onlar kardeş sevgisini yaşasınlar diye. peki böyle hissediyorlarsa bu da mı yalan çıktı? yine mi haksız çıktık? 2. çocuk da mı bencilce verilmiş bir karar?
YanıtlaSilkız da biraz büyüsün sanırım rahat edeceksiniz. en azından buna inanalım artık..
hep büyümeye odaklı bir hayat anlayışı.yahu yıllar geçtikten sonra ne tadı kalacak yaşamanın:(çok mu karamsar biri oldum nedir.
SilKardeşsiz bıraktım diye üzülüyorum ben oğluma, sen de ihmal ettim diye... Bilemiyorum ki, hangisi daha fena...
YanıtlaSilşudur diyecek kafam kalmadı görkem.en iyisi çocuk mocuk yapmadan gezip tozmak ya.dünya kazan sen kepçe gitmediğin ülke yemediğin yemek kalmaz anasını satayım:(
Silikinciyi bile onun için yapmıştın. kardeşi olsun ilerde yalnız kalmasın diye. ben de bunu düşünüyordum şu aralar. vazgeçmemek için tüm sebepleri sıralamak istiyorum.
YanıtlaSilzaman ayırmak lazım ilkine.kıskançlık olmasın ,ilk çocuk arada kaynamasın diye düşünmek lazım.güç lazım para ve sabır en çok.bir de anneanne babaanne gibi yan kollar lazım kesinlikle.
Silsevgi damardan girdin yaa :( kardeşler bilirler paylaşmayı zamanı, ilgiyi ve sevgiyi... ilgi ve ihtiyaçları farklı ve ikisi de ne denli önemli olduğunu farkındadır eminim anneleri için... canım öperim seni...
YanıtlaSilseninkilerin yaşı yakın ya bir de zor dönemlerini atlattın sen çok şükür .ben senin durumuna erişince belki daha güzel şeyler yazabilirim kardeşlik olgusuna dair.bu vakitlerde böyle çıkıyor maalesef.
Silsitare yapma kuzum böyle.. ben tekine bile bazen yeterince yetemiyorum.. sen iki çocukla yine iyi başa çıkıyorsun.. küçük adam sanırım biraz daha ilgi istiyor.. ya da şimdiye kadar biriktirdiklerini bir hamle bir kaç cümleyle akatarıvermiş sana..
YanıtlaSilben bu durumu halledebileceğine eminim ben..
anneyiz biz ya.. her sorunu çözeriz..
öpüyorum seni çok..
çok duygusal bir oğlum var.içten içe inanılmaz sarsılıyor anlayabiliyorum.öyle öptürmeyen uzak duran erkek çocuklarından değil tam tersi vıcık vıcıktır:)bir de çok gezer çok eğlenirdik onunla.hepsi dondu adeta:(küçük te çok fena kıskanç.bir öpeyim oğlanı koşup geliyor ortamıza:))böyle:)
SilAynen ben de Görkem gibi oğlumu kardeşsiz bıraktım diye üzülüyorum..Ama senin dediğin gibi evli ve çocuksuz olmayı seçmiş bir arkadaş da var işyerinde ve o ülke senin bu ülke benim gezip duruyor..Geçenlerde benim bloğuma bırakılan yorumlardan birinde yazmış bir güzel insan ''Her tercih bir vazgeçiştir'' diye,sık sık hatırlıyorum bu lafı,ne doğru..çocuklu olmak,çocuksuz olmak,evli olmak,bekar olmak hepsi bizim tercihlerimiz ve tercihlerimizle birlikte birçok kazancımız birçok da kaybımız olması kaçınılmaz..ama esas olan varolandan keyif almak..Allah bizim için neylerse güzel eyler diyebilmek..sevgiler..
YanıtlaSilben çocuğu olmayan insanlar tanıyorum, bloglarda görüyorum .vallahi hayat onlar güzel.vazgeçtik biz çoook şeyden.geçmiş ola.
Silİçimi acıttı buğday tarlanın sözleri :((( Kıyamam onun kırılan dünyasına...arada kaçamak yapsanız Sevgiciğim.Onun için özel kullansan Ayşe kreşteyken ana-oğul turlasanız Bursa da fena olmaz hani :)
YanıtlaSilelimden gelenin en iyisini yapıyorum diye düşünüyorum.ama yetmiyor oğlan duygusal.sen düşme benim durumuma.çok uzatma 2 çocuk arasını:(
SilSana katılmıyorum Sevgicim,
YanıtlaSilBaşta vicdan azabından kıvransam da oğluma iki kardeş hediye ederek O'na sahip olabileceği en iyi şeyi yaptığımı düşünüyorum.Benim yetemediğim anlarda kardeşleri boşluğu öyle güzel dolduruyor ki,üstelik aynı dili konuşarak, büyüklenmelerden,tahammülsüzlüklerden uzak, pamuk gibi tertemiz gönülleriyle..
Bence sen oğluna bir kardeş vererek değil aradaki yaş farkını uzun tutarak yapmışsın hatayı.Zira yaş farkı arttıkça kardeşle paylaşımlar azaldığı gibi, anneyle geçen onca zamanın ardından gelen ikinci bir ortağı kabullenmek de daha zor oluyor.Bir de mukayese etme yetileri geliştiğinden aradaki fark onlar için can sıkıcı olabiliyor.Ama ne olursa olsun şunu bilmek zorunda:hayat her zaman onun etrafında dönmeyecek,bugün olmasa yarın başka bir alanda ikinci planda kalmak zorunda olduğu durumlar olacak ve daha büyük hayal kırıklıklarına sebep olacak bu durum.O nedenle her durumda güçlü kalmak için hayat bizi ufak ufak hazırlıyor aslında bu tip imtihanlarla.Bazen Yamaçla başbaşa kaldığımızda ne iyi vakit geçirdiğimizi farkediyor ve keşke derken buluyorum kendimi.Ama bunun sürekli böyle olduğunu düşündüğümde böyle keyif vermeyeceğini,benim artık Yamaç'a tek başına yetemeyeceğimi,kardeşlerinin aslında büyük bir boşluğu doldurduğunu,bu sayede benimde kendime aslında daha fazla zaman ayırabildiğimi görüyorum.Yamaç şunu söylediğinde benim için her soru cevabını buluyor zaten.
"kardeşlerim olmasaydı ben çok mutsuz olurdum"
ve bende kendi adıma şunu söyleyebilirim ki;
"Kardeşlerim benim arkamda koca birer dağ gibi,desteklerini ve sevgilerini her hissettiğimde kendimi yenilmez bir savaşçı gibi duyumsuyorum...
Birden fazla çocuğu olan birçok anne zaman zaman yaşadıklarını yaşar.Benim de iki çocuğum var ve ikisi de beni vicdan azabına sokacak sözler söylerler bazen.Biz duygusal annelerde hoppp acaba yetersizmiyim yapamıyormuyum deriz:)Yaruza ye katılıyorum.Aynı evin içinde onu daha sonra yalnız kalacağı topluma hazırlayacak bir ortam hazırlıyoruz.Kardeş olmak onlar ne derse desinler müthiş birşey.Daha donanımlı oluyorlar:)
YanıtlaSiltüylerimi diken diken yaptı okuduklarım çok etkilendim ve oğlunun söylemleri çok kötü yaptı beni seni düşünemiyorum bile:(
YanıtlaSilama gönül doğru demiş galiba yaş aralığı uzun .
seni ne kadar seviyor yaa bu çocuk insanın içne sokası geliyor.
off off offfff...bu çelişkiler bitirecek bizi..
YanıtlaSilaslında biraz da çocukların bizim bam telimizi bilip bunu kullanmaları belki de...kardeş bir insana verilecek en güzel hediye...ilerki yaşlarda anlıyor insan..
YanıtlaSilancak biz anneler belki de bazen yeterince adil olamıyoruz..küçük bebeği görünce ilk bebğimizi büyüdü sanıveriyoruz değil mi....
ama üzüzlme kardeş...dönemsel bir serzeniştir buğday tarlanın yakınmaları...
kardeş gibisi var mı....
Zor elbette yetebilmek hemde çok zordur bilirim bu duyguyu.5 çocuk yetiştiren biri olarak.Aynı dönemlerden geçtik bizde her çocukta ayrı ayrı.Ben bölündükçe büyük çocuklarda bölündü her yeni kardeşin ardından ama biz herşeyi her işimizi birlikte yaptık büyük küçük demeden.Sen büyüksün artık deyip hiç bir zaman arkada bırakmadım onları,belki de en büyük kazancım bu oldu bilemiyorum.
YanıtlaSilSize tavsiyem oğlunuzun her şeyin ucundan tutmasına izin verin ve siz de onun yanında olduğunuzu hissettirin sıkça ve en önemli olanıda ona sık sık sarılın ki sevgi seli aksın kalpten kalbe.Belliki buna ihtiyaç duymuş ve dile getirmiş baksanıza.
Sevgi dolu günler diliyorum ailecek
ufff zor bir durum senin için.en çokta minik adam için.yaş farkı gerçekten önemli oluyor.Yaşları yakın o lanlar birbirlerinden pek habersiz sanki ikiz gibi büyüyüp gidiyorlar gibi geliyor bana .
YanıtlaSilAllah kolaylıklar versin.İnşallah aradaki dengeyi sağlayabilirsiniz.Duygularını böyle güzelce dile getiren bu akıllı küçük adam eminim kardeşini çok seviyorsur.seninde her ikisinide ne çok sevdiğinin farkındadır.
of yaaaaaa. ne yani yapmıyayımmı 2. çocuğu. Üstelik kendimi hiiç düşünmüyorum sadece ve sadece yavrum kardeşsiz kalmasın çabasındayım. Tek çocuk olmasın diye 2. çocuğun derdine düşmüş bulunmaktayım. ha arkadaşım yapmasammı?
YanıtlaSilSevgim zaman zaman olur böyle sadece iki çocuk mevzusunda değil insan dönem dönem yetişemez birşeylere yetersiz hisseder bu his büyüdükçe altında ezilir ezilir ve çıkamaz
YanıtlaSilSen buna izin verme olur mu bu yazıyı yazmış olman bile ne kadar farkındalığı olan bir anne olduğunu gösteriyor olayın özü bu
Sende "anne gücü" var bununda üstesinden geleceğine eminim yeter ki çökme haksızlık etme kendine
naptın be kuzum sen gece gece dağıttın beni,ne kadar zor bir durum :( aslında okuyunca sevinebilirdim tek çocuğum var ,bak insanlar nede zor anlar yaşıyor çok çocukla diyebilirdim ama diyemedim be arkadaşım anneyiz ya biz her birimiz diğerimizin acısını hisstmezmi hiç yüreğinin en derininde :(((
YanıtlaSilyiğit allah dan bir sorun olamzsa ki inş. olmaz tek çocuk olarak büyüyecek ben hep düşünürdüm acaba sağlık sorunlarımı göz ardı edip bi kez daha risk alıp onu kardeşsiz bırakmasam mı diye ama tuhaf işte sen öyle üzülüyosun ben böyle başka bir anneyse başka bir vicdanla savaşıyor :(
erkeğin peşine kız olması da bana hep riskli gelir,çünkü insan kızı daha bi başka görür heralde işveli cilveli gösterişlidir ya kız çocukları daha bi sevdirirya kendini !!
Ama büyüsünler geçecek bu çelişkiler inşallah üzülme de bizi de üzme :((
Bir zaman sonra yenecektir bu hisleri, biri erkek biri kız olunca ve arada yaş farkıda olunca işler biraz daha zor bence. Tabii küçük daha fazla ilgi isteyince farketmeden dağılmış gitmişsin çocuk yüreğinden çıkan kelimelerle. Bade yani benim kuzenim 4 yaşında ve kardeşi kendi istedi, kalabalık bir evde büyüyor babane, halalar teyzeler. Her an sadece onunla ilgilenecek 2 kişi amade emrine ama çocuk işte allak bullak oluyor Buse lafı geçince.Düzelecektir sabret biraz üzme kendini bence. Allah uzun sağlıklı hayırlı ömürler versin ikisine de.Hem de nasıl sahiplenecek kardeşini nasıl kol kanat gerecek. Çok isterdim bir abim olsun diye.
YanıtlaSilağlamak için bahane arıyordum,bahanem olduğunuz için teşekkür ederim,kaleminize sağlık ne diyeyim...Üç gün önce oğlum kreşe ben de işe başladım ve vicdan azabımla başetmeye çalışıyorum.Modabahar ın dediği gibi hatamız duygusallığımızda aslında.Anne için yıpratıcı olsa da iki çocuk tek çocuktan herzaman için daha iyidir,lütfen vicdanınızı rahatlatın ve çocuklarınızı sevgiyle kucaklayın.Daha fazla zaman değil sorun,ömür veriyorsunuz yine yetmiyor...Fazla zaman yerine kaliteli zamandan yanayım,belki işe yarar bir deneyin,sevgilerimle Tülay
YanıtlaSilmimin varrrrrrrrrrrrrrrrrrr::)
YanıtlaSilSevgi deme boyle ama korkuyorum :(
YanıtlaSilneredeyse kendimi ortadan ıkıye bölüp vermediğim kalıyor,ve bir milim 2 numaraya gözden kaçan fazla bir şey olsun, 1 numara anında (bölünmelerim boşa gidip) sen kardeşimi benden daha çok mu seviyorsun cümlesini yapıştırıyor yüzüme yüzüme....
YanıtlaSilYok kardeşim,ben iç hesaplaşmamla ,doğrusu düzgününü yapacam diye didinip duruken birde böyle acıtasyonlar veya suçlamaları kabul etmiyorum.Bence bizim ince detayımızın farkındalarki ondandır bizi daha nasıl ele alabilirler onun akıl oyunlarını oynuyorlar.Hadeyinn leyynnn seviyoz işte her iki çoccuguda,nasıll ayrılırkii aslaaa yok böyle bişeyy.Anlıcaklar ögrenecekler güzel sevgii,bu aralar bu evreler hepimizi hırpalıyacak,düşündürecek,ama en sonunda onlarda sevgimizin eşitliğini anlayacaklar emin oll ben öyle düşünüyorum:)
Bende ödülünüz var efenim :)
YanıtlaSilcanim hic öyle düsünme,oglun inan bana ilerde sana tesekkür edecek...en güzel hediyeyi 20li yaslarda almis olacak oglun...kardes öyle bir sey ki..abimle benimde aramda senin yavrularin kadar yas var.simdi inan bana abim benim en iyi dostum,bende onun...kenetliyiz birbirimize...az tartismadik,az didismedik o yillarda,annem pes ederdi kavgalarimizda ama hepsi cok güzeldi yine de..kardes gibisi yok inan bana..
YanıtlaSil10 sene sonra saginda bir delikanli,solunda bir genc kizla dolasacaksin,bunu düsün..
Okudukça içim cız etti valla.Bu işin ortası yok sanırım.Benim de ikinci çocuk gelgitleri yaşadığım bu günlerde iki çocuk arasındaki dengeyi nasıl korurum diye soruyorum hep kendime.
YanıtlaSilah ah 2oğlum var ilki 19aylıktı 2inci oldu kıskançlık var biri 3 diğer 4,5 yaşında hala sevmiyo kardeşini aynı şeyleri bende yaşıyorum ve hissediyorum çok zor çok
YanıtlaSilyazınızı karamsar buldum ama fotoğraflar çok sıcak görünüyor, bir annenin iç kuruntusu olabilir mi :)) 1buçuk yaşında bir kızım var ve 6 aylık hamileyim. ilk başlarda acele mi ettik dedim ama ailemi büyütmeye odaklandığım için heyecanlı sayılırım. çok zorlanıyorum şimdiden ve eminim ki çok çok da zor olacak. anneyiz ama, eşiz de, insanız da. kendimizi yok sayıyoruz, çocuklarımız konusunda bazen fazla hassas düşünüyoruz. aralarında 2şer yaş olan 4 çocuğun 2.siyim. kardeşlerimle aramızda müthiş güzel bir ilişki var. o kadar çocuk bir annenin 4e bölünen ilgisine rağmen yine de birbirlerine, ailesine ve sevdiklerine güvenle bağlı... annemin dilinden düşürmediği 2 doğrusu var; hepsini sevdim ve onları rahat bıraktım. "Rahat bırakma"yı uzunca bir süre düşündüm. Ve buldum, biz annemizin ekseninde değilmişiz. kendi eksenlerimizde, birbirimizin etrafında.
YanıtlaSilkendinize haksızlık etmeyin, çocuklarınızın en mükemmeli sizsiniz, şimdi sorun da çıksa bunu büyüdüklerinde en iyi onlar anlayacak diye düşünüyorum.
yazılarınız da (okuyabildiklerimi) çok beğendim. sitareden ışığından ışık alıp gönlünüzün ferahlaması dileğiyle...
oglunuza cok ıcım acıdı
YanıtlaSilAslında herseylerine yetişip sürekli mutlu etmeye uğraşarak hata ediyoruz.Hep mutlu edilmeyi,oyalanmayı bekleyen varlıklara dönüşüyorlar.Hayat böyle sürüp gitmiyor,kendine yetebilen insanlar olmaları gerekiyor.Bu sebepten hic kendinizi üzmeyin,anne olarak onları hayata hazırlamamız gerekiyor.Sadece onlara endeksli yaşamak ta iyilik olmuyor bence..Gönül'e katılıyorum yas farkının fazlalığı sizin probleminizin sebebi fakat "olan hayirlisidir".Hayatın ve cocuklarınızın tadını çıkarın.Cok geçmeden kendi hayatlarını kuracak,yanınızdan ayrılacaklar.Guzel anılar biriktirmek lazım.
YanıtlaSil